เนื้อเรื่องเดิม:

วันนี้ก็เหมือนวันอื่นปกติทั่วไป ฉันกินข้าวกับครอบครัวเหมือนเดิม เพราะไม่มีพี่น้องเลย บนโต๊ะอาหารจึงมีแค่ฉันกับพ่อแม่

แล้วจู่ๆแม่ก็ถามขึ้นมาว่า

แม่: “ลูกสวยขนาดนี้ทำไม่ถึงยังไม่มีแฟน”

พ่อ: “ลูกสวย!? ไม่ขนาดนั้นมั้ง”

แต่ ฉันเป็นผู้หญิง…และเป็นทอม ไม่เคยมีใครรู้ด้วย แล้วฉันก็ไม่เคยบอกกับใคร เพราะช่วงเรียนมัธยม ฉันเห็นทอมโดนทั้งผู้ชายและผู้หญิงรุมแกล้ง โดนทั้งสาดน้ำและโดนพูดดูถูกด้วย ฉันจึงกลัวมากที่จะบอกให้คนอื่นรู้

หลังจากนั้นพ่อพูดขึ้นว่า: “รีบมีแฟนบ้างได้แล้วนะลูก จะได้เรียนรู้ว่าอะไรคือความรัก ไม่ว่าลูกจะรักร่วมเพศหรือผู้ชายก็ตาม”

เมื่อ ได้ยินแล้วฉันตกใจมาก นึกว่าความลับจะแตกแล้ว เพราะฉันเป็นลูกคนเดียว ฉันกลัวพ่อแม่จะเสียใจมากถ้าได้รู้ความจริง ฉันจึงต้องปิดบังไว้ พอกินข้าวเสร็จแล้ว จู่ๆฉันก็รู้สึกอยากบอกความจริงให้พ่อกับแม่รู้

ฉันพูดว่า: “พ่อเราไปร้านกาแฟกัน”

พอถึงร้านกาแฟ ฉันสั่งอเมริกาโน

พ่อไปเลือกเค้ก พอเสร็จกลับมานั่งที่โต๊ะ ฉันบอกพ่อไปตรงๆว่า

ฉัน: “พ่อคะ หนูเป็นรักร่วมเพศ”

พ่อ: “ฮ่าๆ พ่อก็เป็นเหมือนกัน”

ฉัน: “………………”

ฉันนิ่งไปชั่วครู่ แต่พ่อยังกินเค้กต่อ แล้วพูดต่อว่า: “ลูกเป็นคนที่ 2 ที่รู้นะ จุ๊ๆไว้ล่ะ!”

ฉันพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ร้องไห้เพราะจู่ๆฉันก็รู้สึกว่าพ่อมายืนข้างเคียงฉัน ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีเพื่อน

หลังจากนั้นพ่อพูดว่า แต่ว่าเป็นทอมนี่ดีกว่านะ เพราะจะทำอะไรใกล้ชิดกับคนที่เราชอบก็ไม่แปลก ไม่ว่าจับมือ หอมแก้ม กอดหรือนอนด้วยกัน

แต่ ถ้าสำหรับ Gay แล้วล่ะก็ ลูกลองคิดสิ ผู้ชายอย่างเรามีหน้าที่รับผิดชอบสูงกว่าผู้หญิง นี่ก็เป็นเหตุผลที่พ่อปิดบังมาตลอดจนกระทั่งแต่งงาน เพราะผู้ชายเป็นหัวหน้าครอบครัว พ่อไม่มีพี่น้อง ที่บ้านก็ไม่ได้มีฐานะดี ปู่ย่าท่านพยายามอย่างหนักก็เพื่อให้พ่อมีงานการที่มั่นคง พอพ่อเห็นปู่ย่าลำบากขนาดนี้เลยไม่กล้าบอกเหมือนกันว่าเป็นเกย์ ทำได้เพียงให้พวกเขาสบายใจ พอพ่อได้เจอแม่ แม่ของลูกรักพ่อมากและพ่อก็ยอมรับแม่เช่นกัน เราเลยแต่งงานกัน ตอนนั้นพ่อเรียนรู้แล้วว่าปู่นั้นเก่งแค่ไหน ชีวิตของปู่ทั้งชีวิตทำเพื่อครอบครัวมาโดยตลอด

แล้วตอนนี้แม่ล่ะ? ใช่แล้ว แม่เป็นคนแรกที่รู้เรื่องนี้

ไม่ นานนักแม่ก็มาหาพวกเรา พอแม่เห็นฉันตาแดงเพราะร้องไห้จึงบอกว่า “มีบางเรื่องที่แม่ก็รู้มาตั้งนานแล้ว ตอนแรกๆแม่เสียใจมาก ว่าทำไมทั้งพ่อและลูกถึงเป็นรักร่วมเพศได้ แต่หลังจากนั้นแม่ก็เข้าใจว่า “แม่รักทั้งพ่อและลูก ณ จุดที่ไม่มีความรัก ยังมีความสัมพันธ์ในครอบครัวแค่นี้ก็เพียงพอ””

พ่อบอกว่า “จริงๆแล้วลูกไม่ต้องบอกพวกเราก็ได้ พ่ออยากให้ลูกมีกลุ่มเพื่อนที่เหมือนกับลูก และได้เจอคนที่ลูกรักและเขาก็รักลูกเหมือนกัน”

แม่: “พ่อก็เลยทำแม่ผิดหวังทั้งชีวิต…”

พ่อ: “ใช่ที่ไหนล่ะ ฉันมองเธอเป็นน้องสาวและจะดูแลไปชั่วชีวิต”

แม่ ของหญิงสาวคนนี้เพื่อความรักของเธอ จึงอยู่ดูแลสามีรักร่วมเพศ  ความเสียสละของเธอยิ่งใหญ่จริงๆ! บางทีอาจจะไม่มีความรู้สึกอะไรเลยกับสามี แต่พวกเขาตัดสินใจอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับเธอ! และขออวยพรให้หญิงสาวด้วยที่เธอกล้าเผชิญหน้ากับความจริงของตัวเธอเอง…